Палессе пад крылом АПБ

Апошнія навіны,Навіна арганізацыі ад 1 чэрвеня 2018 года

“Бязмежная некранутая прырода”. Гэта магло б стаць дэвізам Палесся, нізіннай тэрыторыі ва Усходняй Еўропе, зарослай лясамі і пакрытай балотамі.

Уражвае сам маштаб гэтага рэгіёна – больш за 186 000 км² , – што адпавядае амаль палове плошчы Германіі. Палессе ў літаральным сэнсе не ведае межаў, бо знаходзіцца на тэрыторыі Беларусі, Польшчы, Расіі і Украіны. У сэрцы Палесся цячэ рака Прыпяць даўжынёй 650 км. Безліч яе лукавінаў, прытокаў і старыц надаюць вельмі адметную форму гэтаму рэгіёну, пераўтвараючы краявіды ў сапраўдныя лабірынты, утвораныя вадаёмамі, выспамі, балотамі і поймавымі лясамі.

Нягледзячы на моцнае ўздзеянне чалавека на прыроду ў савецкія часы, тут захаваліся вялізныя плошчы некранутай прыроды. Абшары лясоў даюць прытулак буйным сысунам: бураму мядзведзю, ваўку, рысі і зубру. Пойма Прыпяці – важнае месца адпачынку вадаплаўнай птушкі, чые міграцыйныя шляхі ўвесну і ўвосень праходзяць праз Палессе. На балотах жывуць шматлікія віды птушак, у тым ліку і тыя, якія знаходзяцца пад пагрозай знікнення:  вяртлявая чаротаўка і вялікі арлец. Многія мясціны на Палессі маюць важнае значэнне для аховы прыроды на міжнародным узроўні і ўжо атрымалі статус біясфернага запаведніка альбо тэрыторыі, якая падпадае пад дзеянне Рамсарскай канвенцыі.

Чытай таксама: ЯК ДАПАМАГЧЫ ВЯЛІКАМУ АРЛЯЦУ?

Разам з тым, існуюць пагрозы гэтаму прыроднаму цуду. Найбольшая з іх – асушэнне балот, фрагментацыя прыроднага асяроддзя праз пашырэнне аб’ектаў інфраструктуры і лясных гаспадарак. У дадатак, разбуральныя наступствы можа мець пабудова воднага шляху Е40 з Чорнага да Балтыйскага мора даўжынёй 2 000 км. Каб пусціць па Прыпяці грузавыя караблі, якія б хадзілі на працягу ўсяго года, хочуць правесці маштабныя будаўнічыя работы: паглыбіць і выраўнаваць рэчышча, пабудаваць плаціны і дамбы. У выніку рэзка зменіцца рэжым паводкі, некалькі старыцаў будуць знішчаны.

Зважаючы на імавернасць такіх трывожных зменаў, Франкфурцкае заалагічнае таварыства (FZS) у 2015 годзе распачало працу ў Цэнтральным Палессі – Прыпяцкім нацыянальным парку – Альманы – Стары Жадзен, у самым сэрцы беларускага Палесся. Грамадская арганізацыя “Ахова птушак Бацькаўшчыны” як партнёр FZS праводзіць навуковыя даследаванні жывёльнага і расліннага свету Палесся і ўплыву на яго дзейнасці чалавека. Гэта ўтварае базіс для развіцця канцэпцыі захавання прыроднага асяроддзя ў гэтым унікальным рэгіёне і для рэалізацыі гэтай канцэпцыі на палітычным і сацыяльным узроўнях.

Што менавіта мы робім?

• Узмацняем адміністрацыйнае кіраванне тэрыторыямі цэнтральнага Палесся, якія знаходзяцца пад аховай
• Прымаем меры па ахове яшчэ 140 000 гектар некранутай прыроды
• Паляпшаем узаемасувязі паміж жывёламі з высокімі прасторавымі патрабаваннямі (воўк, рысь, зубр, буры мядзведзь)
• Праводзім паўторнае забалочванне асушаных балот і пойменных лясоў
• Змагаемся супраць пабудовы судаходнага шляху
• Сочым за выкананнем дзейных прыродаахоўных законаў
• Развіваем новыя магчымасці для павышэння дабрабыту мясцовага насельніцтва, якія б не супярэчылі прынцыпам аховы прыроды
• Прапануем уключыць частку Палесся ў спіс аб’ектаў усясветнай спадчыны ЮНЭСКА

Мэта праекта:

Ахова некранутай прыроды ў цэнтральных раёнах Палесся і прадухіленне непасрэдных пагроз прыроднаму свету гэтага рэгіёна.

Віктар Фянчук, кіраўнік праекта

ФЗТ і АПБ рэалізуюць сумесныя працы ў Палессі ўжо шмат гадоў, але раней гэта тычылася працы з фокусам на асобныя віды. Новы праект па Палессі дазваляе пачаць комплексныя працы па захаванні дзікай прыроды гэтага ўнікальнага рэгіёна.

Факты:

Палескі рэгіён знаходзіцца на памежжы Беларусі, Польшчы, Расіі і Украіны. Яго працягласць з захаду на ўсход  складае амаль 900 км, а ў шырыню дасягае 300 км. Агульная плошча складае прыблізна 186 000 км² (на тэрыторыі Украіны 94 000 км², Беларусі – 62 000 км², Польшчы – 7 000 км², Расіі – 23 000 км²).

Партнёры праекта:

• ГА “Ахова птушак Бацькаўшчыны”
• Украінскае таварыства аховы птушак
• Фонд Клаўса і Таслімаваці Шмідт-Лупрыян “Ахова птушак на водна-балотных угоддзях”

Паводле fzs.org

Фота Віктара Малышчыца