Розныя стратэгіі беларускіх зязюль

Навіна арганізацыі ад 6 верасня 2013 года

За мінулы тыдзень дзве беларускія зязюлі Віктар і Норберт, якія паляцелі на поўдзень, дабраліся да прыдатных мясцін і зараз знаходзяцца ў Анголе. Такім чынам, у Паўднёвым паўшар’і на адлегласці больш за 6500 км ад Беларусі знаходзяцца тры нашыя птушкі (Павел, Норбет і Віктар), а ў Паўночным засталіся дзве (Філ і Юлія), якія адляцелі ад месца кальцавання — ваколіц Турава — больш чым на 4000 км.

Чаму беларускія зязюлі сябе так паводзяць? Сваім меркаваннем з намі падзяліўся Філ Аткінсан, брытанскі даследчык зязюляў, у гонар якога названа адна з беларускіх птушак: 

Тое, што беларускія птушкі заляцелі так далёка на Поўдзень, не так нечакана, як можа падацца. Некаторыя скандынаўскія зязюлі таксама накіроўваюцца менавіта ў Анголу. Гэта абумоўлена тым, што там у хуткім часе пачнецца сезон дажджоў.

У ліпені-жніўні ў  паўночнай частцы экватарыяльнай зоны, якая пачынаецца адразу за паўднёвай мяжой Сахары, ідзе сезон дажджоў, таму, як толькі зязюлі перасякаюць пустыню, яны апынаюцца ў багатай на зелень саване, дзе дастакова ежы.  Большая частка брытанскіх і нямецкіх зязюляў праводзяць у гэтай зоне каля 2-3 месяцаў, і паступова, як толькі інтэнсіўнасць дажджоў перасоўваецца да экватару і надвор'е становіцца больш сухім, пералятаюць на поўдзень. Дзве з нашых зязюляў  — Сасэкс і Нік — ужо здзейснілі такое перамяшчэнне крыху раней за астатніх.