Глабальнае пацяпленне адбываецца, але не з-за дзейнасці чалавека?

Сусветная навіна ад 19 снежня 2007 года

Апублікаваныя два даследаванні, ў якіх навукоўцы сцвярджаюць, што дзейнасць чалавека не ўплывае на працэс глабальнага пацяплення. Калі глабальнае пацяпленне не звязана з дзейнасцю чалавека, то скарачэнне выкідаў вуглякіслага газу не спыніць гэты працэс. Група навукоўцаў апублікавала ў "Міжнародным часопісе кліматалогіі" (The International Journal of Climatology), які выдае Брытанскае каралеўскае метэаралагічнае грамадства (Britain`s Royal Meteorological Society) працу, у якой сцвярджаецца, што дзейнасць чалавека наўрад ці можа ўплываць на працэс глабальнага пацяплення.

Гэтыя высновы супярэчаць справаздачам Міжнароднай групы экспертаў па кліматычных зменах пры ААН (United Nations Intergovernmental Panel on Climate Change – IPCC ), хоць і тыя і іншыя эксперты выкарыстаюць шмат у чым падобныя дадзеныя. IPCC аб`ядноўвае каля 3 тысяч навукоўцаў, арганізацыя была ўдастоеная Нобелеўскай прэміі мір у за 2007 сумесна з былым віцэ-прэзідэнтам ЗША Альбертам Гором . У сярэдзіне лістапада IPCC апублікаваў справаздачу, у як ой уплыў чалавека на змены клімату на Зямлі прызнаецца несумнеўным.

У справаздачы гаворыцца аб змяншэнні леднікоў, страце снежнага покрыва шматлікімі раёнамі Альп, памяншэнн і таўшчыні летняга л я д о вага покрыва на Паўночным Ледавітым акіяне і раставанне вечнай мерзлаты. Эксперты IPCC перакананыя, што да глабальнага падвышэння тэмпературы на Зямлі прывялі некантралюем ыя вялікія выкіды парніковых газаў, у першую чаргу CO2.

Аўтары даследавання, апублікаванага ў "Міжнародным часопісе кліматалогіі", ставяць пад сумненне інтэрпрэтацыю наяўных дадзеных аб чынніках глабальнага пацяплення. Адзін з аўтараў публікацыі кліматолаг з Універсітэта штата Вір джы нія Фр э д З і нгер (Fred Singer) прыводзіць наступны прыклад: глабальная тэмпература расла з 1900 па 1940 год, калі выкіды вуглякіслага газу былі параўнальна невялікімі. А за перыяд з 1940 па 1975 гады, калі выкіды парніков ых газ аў , які я вы дзяляюцца пры спальванні вугля і нафты, імкліва раслі, глабальная тэмпература паніжалася.

Аўтары працы мяркуюць, што чыннікі глабальнага пацяплення не могуць быць сёння адназначна вызначаныя, але верагодней усяго чыннікам з`яўляецца не дзейнасць чалавека, а ваганні інтэнсіўнасці сонечнага ветра і змены магнітнага поля Зямлі. Гэтыя фактары ўплываюць на фармаванне хмурнага покрыва, што прыводзіць да змены сонечнага выпраменьвання, як ое дасягае паверхні Землі, што і з`яўляецца чыннікам падвышэння тэмпературы. Пры гэтым дзейнасць чалавека ўплывае на глабальнай рост тэмпературы малаважна, паведамляе AFP .

У тым, што чалавецтва адказна за глабальнае пацяпленне, выяўляюць сумненне і аўтары даследавання, апублікаванага ў часопісе Nature Geoscience. Прычым іх прагноз нават больш упэўнен ы, чым прагнозы IPCC, але чыннікі, як лічаць аўтары , ў іншым.

IPCC мяркуе, што максімальны ўздым узроўня сусветнага акіяна ў гэтым стагоддзі можа дасягнуць 81 сантыметра. Аўтары Nature Geoscience гавораць аб тым, што праўдзівы максімум можа быць прыкладна ў два раз ы больш ы і складзе 163 сантыметр ы .

Навукоўцы ацанілі ўзровень сусветнага акіяна 100 тысяч гадоў назад і дашлі да высновы, што ў сярэднім падвышэнне ўзроўня мора складала 1,6 метра за кожнае стагоддзе міжледніковага перыяду, які быў на Зямлі прыкладна са 124 тысяч да 119 тысяч гадоў назад. Па адзнаках даследнікаў, тады тэмпература на Зямлі расла тымі жа тэмпамі, што і сёння, але найболей верагодным чыннікам пацяплення, навукоўцы лічаць ваганне арбіты Зямлі.

Арыгінальныя даследаванні апублікаваныя ў часопісах The International Journal of Climatology «A comparison of tropical temperature trends with model predictions» , i Nature Geoscience «High rates of sea-level rise during the last interglacial period».

19-12-2007

Крыніца: www.svobodanews.ru

На здымку NASA: ўзбярэжжа Грэнландыі